Fire

آری، آری ، زندگی زیباست زندگی آتشگهی دیرنده پا برجاست گر بیفروزیش، رقص شعله اش در هر کران پیداست ورنه، خاموش است وخاموشی گناه ماست سیاوش کسرایی / / / / / Life is like fire, can burns forever. If we turn it on we can see flame dances from far away, other wise its dark and thats our fault.

سلام پاني جون.شرنده كه اينقدر دير جواب دادم.الان خوبم يه مدت خيلي زياد درگير بودم.كامپيوترمم خراب بود.الان دوباره برگشتم.در تماس باش راستي ايران نمياي؟خودت چه كارا ميكني؟
 

من هم مثل بالایی شرمنده ام که دیر جواب می دهم.حتما قسمت دوم و احتمالا سوم پست «ازدواج نکنید» را خواهم نوشت . مشکلم فعلا کامپیوترم و کی بوردش است که برای نوشتن همین کامنت هم پدرم را در می آورد.
 

منظورت را از خاص تر متوجه نشدم. درست است که قسمت دوم «ازدواج نکنید» از قسمت اول آن عمومی تر است اما به این معنی نیست که مشکل من نباشد . عدم تقسیم کارهای خانه تقریبا برای همه زنهای ایرانی مساله است ولی کیفیت آن در موارد مختلف فرق می کند. تغییر نظر من درباره ازدواج بعد از چند سال به سه دلیل کلی ست یکی: سنم بالاتر رفته و دوم: در ایران دختر و پسر با هم ازدواج نمی کنند بلکه کل طایفه یک پسر با کل طایفه یک دختر ازدواج می کند!سوم:(که به دلیل دوم بر می گردد) وقتی تازه عروس هستی اطرافیان کمی مدارا می کنند اما مدتی که گذشت ماهیت واقعی شان را نشان می دهند و شروع می کنند به سنگ اندازی. وقتی چند سال از ازدواجتان گذشت دیگر خانواده ها برای حل مشکلات اقتصادی تان کمک نمی کنند و حتی سرزنش هم می کنند. مسائلی مثل بچه دار شدن هم به مرور مهمتر می شوند.
اگر بتوانم این بحث را ادامه بدهم مسائل زیادی هست که شاید دوباره تو را به تفکر درباره مسائل پس از ازدواج وادار کند.البته توصیه «ازدواج نکنید» بیشتر درمورد دختران و پسران مقیم ایران است آنهم به دلیل قانون و فرهنگ موجود در ایران و تو ظاهرا در ایران نیستی. پس اگر درمورد ازدواج با دوست پسرت تردید داری و می خواهی بدانی ازدواج بعد از پنج سال وارد چه جور فازی می شود(که مطمئنا همه چیز در این فاز جدید تغییر می کند)و... بهتر است با یک مشاور روانشناس مشورت کنی تا بتوانی انتخاب درستی داشته باشی. من هم وقتی ازدواج نکرده بودم دلم می خواست از ماهیت زندگی بعد از ازدواج آگاه بشوم تا درباره اش بهتر فکر کنم اما در نهایت پاسخ درستی برای سوالاتم پیدا نکردم برای همین می خواهم آنچه که خودم تجربه کرده ام و در ازدواج های اطرافم (که حالا ماهیتیشان را می توانم درک کنم!) می بینم را در اینجا بازگو کنم شاید به درد یک نفر بخورد .
من هم خیلی خوشحال می شدم اگر می توانستم از طریق ایمیل مان با هم مکاتبه کنیم و در این مورد آزادانه تر صحبت کنیم اما متاسفانه به جز برای وبلاگ وقت آزاد ندارم و گرفتارم.می بینی که وبلاگم هم دیر به دیر به روز می شود. کیفیت ورود به ایمیلم هم (نمی دانم به چه دلیلی )یکسان نیست و گاهی چند روز نمی توانم ای میلم را باز کنم
امیدوارم تا حدی به سوالت جواب داده باشم
قربانت.